Rob Boshuijzen

In de spotlight: Rob Boshuijzen

Via een aantal korte interviews leren jullie de bandleden van Snake Union wat beter kennen. Dit keer Rob, de drummer.

Wanneer of hoe ontstond bij jou de liefde voor de muziek van Duran Duran?

Gek genoeg niet in de jaren ’80, dat ontstond een aantal jaar terug. Ik had in de jaren ’80 wel door dat het bijzonder was, en goed in elkaar zat, maar ik zat veel meer in de hardrocksferen. Een aantal jaar terug ben ik mij eens wat meer gaan verdiepen in DD, en toen kwam ik erachter dat het live best wel heavy is, en dat al die nummers 40 jaar na dato nog steeds staan als een huis en je echt kunnen raken. Daar ontstond wel een enorme wow factor. Ga je dan verder luisteren naar het technische aspect en het compositorische aspect, dan kom je erachter dat ze stuk voor stuk geweldige muzikanten zijn en dat de liedjes echt heel slim in elkaar zitten; allemaal puzzelstukjes die in elkaar grijpen. Geniaal.

Wat is voor jou als drummer de grootste uitdaging van het spelen van de muziek van DD? Ze hebben diverse drummers gehad door de jaren heen. Hoe verwerk je die stijlen in die van jezelf?

Bij SU spelen we alles met clicktrack. De grootste uitdaging is de clicktrack niet te horen. Hoor ik hem, dan zit ik er net naast, haha! De drummers die DD heeft gehad verschillen nogal van elkaar. Zo is Roger Taylor erg functioneel en volledig in dienst van het liedje, Sterling Campbell een techniekbeest, Steve Ferrone een ultieme groover. Dat levert al wat interessante uitgangspunten op als je de nummers gaat spelen.

Wat ik doe is per nummer kijken wat er gebeurt in de drums die écht kenmerkend zijn voor het liedje. Die hou ik overeind, want dat gaat over de herkenbaarheid. Je kunt niet ineens het intro van Rio volstrekt anders spelen, zeg maar. Aan de andere kant ben ik een ander mens, dus ik voel anders en ik musiceer ook anders. Uiteindelijk wordt het een mix van de kenmerkende elementen en de groove uit het liedje, vermengd met mijn eigen stijl, maar wél volledig in de geest van het nummer en de stijl. Zo blijft het ook spannend. Als je iets noot voor noot exact gaat naspelen, dan kun je beter het plaatje opzetten. Dan is het een kopie en heeft het geen authenticiteit. Waarbij het wel van belang is om te kijken naar waarom iets op die manier gespeeld wordt. DD staat erom bekend dat alle partijen elkaar complementeren, en dat moet je wel in stand houden, anders werkt het tegen je.

Waar zie je met name naar uit bij het live optreden met Snake Union?

De band leent zich uitstekend voor (grotere) Tributefestivals. Dat is ontzettend leuk om te doen; mensen komen echt voor de bands en eigenlijk om (om nostalgische redenen) de tijd waarin die band populair was een avondje her te beleven. De vibe in zo’n zaal is geweldig, daar krijg je echt heel veel energie van. Dat zelfde zie je ook in theaters, waarbij ik hoop dat we ook een aantal van dat soort optredens kunnen doen. Maar los van het performen is het ook gewoon ‘a boys night out’; we kunnen het écht heel prima vinden met elkaar en er wordt veel gelachen, uiteraard onder het genot van een biertje . En los van het wederzijds respect voor elkaar hebben we een gemeenschappelijk doel, dat schept ook een band; dat hoor en zie je live ook gewoon terug.

Kun je iets vertellen over de apparatuur die je gebruikt bij SU?

Bij SU gebruik ik een zwarte Tama Imperialstar drumset uit 1982, praktisch identiek aan die van Roger Taylor in de periode 1982-1986, denk aan de clip van The Reflex. Voor alle electronische sounds en samples (zoals in Wild Boys) gebruik ik een Alesis Multipad, waar ik ook weer 4 losse electronische pads op aan kan sluiten. Hart van de drumkit is een mooie reissue van de legendarische Tama Mastercraft 8056 snaredrum, die destijds ook door Roger gebruikt werd. Bekkens zijn van Amedia (daar heb ik een endorsement mee) en stokken zijn mijn eigen Rob-B signature sticks van het merk Balbex, ook een endorsement.

Wat is jouw top 3 DD liedjes om te spelen?

Oef, er zijn zoveel gave nummers! Maar als ik er dan drie zou moeten noemen, dan zijn het wel A View to a kill, The Reflex en Skin Trade, alhoewel Sunrise ook niet te versmaden is, en Notorious, Reflex, en, en…..